فرانچایز در ترکیه
بخش فرانچایز در ترکیه طی سالهای اخیر رشد سریعی داشته است. از سال 2014 ، تقریباً 1850 شرکت زنجیره ای در ترکیه وجود داشت که 24٪ آنها علامت های تجاری خارجی هستند و تعداد سرمایه گذاران خارجی که قصد دارند در ترکیه فرانچایز داشته باشند ، سال به سال افزایش یافته است.
به ویژه مواد غذایی ، فست فود ، خدمات و منسوجات بخش های امیدوار کننده ای در ترکیه هستند که تاکنون بیشترین زمینه های سرمایه گذاری برای فرانچایز بوده اند. جمعیت جوان و در حال رشد ، سرمایه گذاری های جدید در مراکز خرید و املاک و مستغلات ، فرصت های قانونی و مالی و مشوق های سرمایه گذاران ، کاهش نرخ تورم و رشد سریع تجارت بین المللی نقش مهمی دارد و علاقه سرمایه گذاران را به بازار ترکیه جلب می کند.
توافق نامه های فرانچایز
در یک نگاه
همانطور که مشخص است ، سیستم فرانچایز در ایالات متحده آمریکا ایجاد شده است. فرانشیز به عنوان یک رابطه تجاری بلند مدت و مداوم بر اساس استفاده از سیستم و مارک مالک سیستم یا حق امتیاز توسط سرمایه گذاران مستقل ، برای یک دوره خاص و تحت شرایط خاص برای مقدار مشخصی تعریف می شود.
در نتیجه احکام 24 ژانویه 1980 که با هدف افزایش حجم واردات و صادرات در محدوده افزایش آزادسازی و انگیزه ها از جنبه های مختلف در این کشور صادر شد ، ترکیه به یکی از جاذبه های فرانچایز تبدیل شد. به منظور توسعه سیستم franchising در ترکیه ، انجمن ملی Franchising (UFRAD) در سال 1991 تاسیس شد ، که از آن زمان در زمینه سرمایه گذاری در خارج از کشور از franchisors حمایت می کند و به واسطه های اعتباری ، لیزینگ و بانکی کمک می کند.
طبق قوانین ترکیه ، توافق نامه های فرانچایز در یک گروه خاص تنظیم نمی شوند ، بلکه به عنوان یک نوع قرارداد متفاوت در نظر گرفته می شود. در عمل ، مقررات قانون تجارت ترکیه در مورد قراردادهای نمایندگی به دلیل شباهت های خاص بین این دو ، در قراردادهای فرانچایز اعمال می شود. بسته به شرایط توافق شده توسط طرفین ، مفاد قانون تجارت ترکیه و سایر قوانین مربوط به سایر معاملات تجاری مانند کمیساریا نیز ممکن است اعمال شود.
ساختار قرارداد توافقنامه فرانچایز
به طور کلی ، قراردادهای فرانچایز از دو طرف به عنوان صاحب امتیاز و حق امتیاز تشکیل شده است. Franchisor حق مجوز را به franchisee می دهد و از franchisee به طور مداوم در طول فعالیت تجاری خود پشتیبانی می کند ، در حالی که franchisee متعهد می شود با حمایت از فروش محصولات یا خدمات franchisor ، حق franchise و حق امتیاز را به franchisor پرداخت کند. در طول فعالیت تجاری خود ، صاحب امتیاز ، سیستم franchisor را دقیقاً منطبق می کند و به دستورالعمل های franchisor عمل می کند. مبلغ حق امتیاز در امتیاز دهنده متفاوت است.
ما ممکن است انواع حق امتیاز (فرانچایز ) را به شرح زیر طبقه بندی کنیم.
فرانچایز ملی و بین المللی
فرانچایز محصول و مارک
فرانچایز سیستم عامل
توافق نامه های فرانچایز تحت قانون رقابت ترکیه
به طور کلی ، قراردادهای فرانچایز شامل مقررات محدود کننده رقابت برای هر دو طرف قرارداد است. بر اساس اصل آزادی قرارداد ، طرفین می توانند اصول انحصار را در مواردی تنظیم كنند كه صاحب امتیاز ، متعهد شود كه حق امتیاز دهی را به اشخاص ثالث در قلمرو مربوطه اعطا نكند و صاحب امتیاز نیز متعهد شود كه از حقوق حق امتیاز خود را فقط در آن قلمرو در طول مدت توافق و برای مدت معینی استفاده كند.
رابطه فرانچایز از نظر قانون رقابت “توافق عمودی” محسوب می شود. مانند مورد بسیاری از موافقت نامه های عمودی ، قراردادهای فرانچایز معمولاً شامل محدودیت های عمودی در موضوعات انحصارطلبی ، رقابت ، مالکیت معنوی و محرمانه بودن است.
در اصل ، توافق نامه های عمودی منوط به ممنوعیت های مندرج در ماده 4 قانون حمایت از رقابت (“قانون”) است که ممکن است از طریق بیانیه های معافیت بلوک یا مصوبات فردی هیئت رقابت ترکیه لغو شود.
مطابق ماده 4 مزبور قانون؛
“توافق ها و اقدامات هماهنگ بین بنگاه ها ، و تصمیمات و عملکردهای اتحادیه های شرکت ها که هدف یا اثر آنها بوده یا احتمالاً تأثیر آنها جلوگیری ، تحریف یا محدودیت رقابت به طور مستقیم یا غیرمستقیم در یک بازار خاص کالا یا خدمات است غیرقانونی و ممنوع است. ”
معافیت از این ماده در ماده 5 ذکر شده است.
“هیئت رقابت. ممکن است تصمیم بگیرد که موافقت نامه ها ، اقدامات هماهنگ بین شرکت ها و تصمیمات اتحادیه های شرکت ها را از اعمال مفاد ماده 4 معاف کند … ”
بر اساس مجوز اعطا شده از طریق ماده فوق ، هیئت رقابت بیانیه های متعددی را صادر کرد که در میان آنها ، “مربوط به معافیت بلوک برای توافق نامه های عمودی به شماره 2002/2” و “بیانیه مربوط به معافیت بلوک توافق نامه های انتقال فناوری شماره” 2008/2 ”.
مطابق با اعلامیه معافیت بلوک در مورد توافقات عمودی ، منع رقابت فقط با یک دوره مشخص و حداکثر با پنج سال محدودیت قابل شرط است. این ابلاغیه همچنین این امکان را فراهم می کند که بندهای غیررقابتی به مدت 1 سال از زمان انقضای توافق نامه تنظیم شود. با این حال ، برخی از احکام دادگاه عالی وجود دارد که مقررات غیررقابتی در توافقنامه های فرانچایز پس از پایان روابط قراردادی ادامه نخواهد یافت.
یکی دیگر از محدودیت های مهم ذکر شده در اطلاعیه معافیت بلوک برای توافقات عمودی ، مربوط به قیمت های فروش مجدد است. بر این اساس ، جلوگیری از تعیین قیمت فروش خود توسط خریدار ، منجر به این می شود که توافق نامه از شمول معافیت بلاک خارج شود (بنابراین قانون حمایت از رقابت را نقض می کند). با این وجود ، اصول دادرسی دادرسی نشان می دهد که حق رای دهنده حق دارد حداکثر قیمت فروش مجدد را تحمیل کند یا قیمت پیشنهادی را به فروشنده پیشنهاد دهد ، اگرچه فروشنده از نظر قراردادی ملزم به رعایت چنین توصیه ای نیست.
مزایای Franchising
فرانچایز مزایای خاص خود را هم برای صاحب امتیاز و هم امتیاز دهنده دارد. مهمتر از همه ، franchisor این فرصت را دارد که در مدت زمان کوتاهتری تجارت خود را گسترش دهد ، بنابراین امکان دریافت اعتبار از موسسات اعتباری افزایش می یابد. در عین حال ، صاحب امتیاز این فرصت را دارد که از امکان کار با مارک های شناخته شده بهره مند شود و در نتیجه خطرات و مشکلات تجاری را به حداقل برساند. این ممکن است از امکانات شخصی ، تحقیق و توسعه ، دانش و امکانات تبلیغاتی صاحب امتیاز بهره مند شود.
چگونه و چرا Franchise را در ترکیه شروع کنیم؟
همانطور که در بالا ذکر شد ، بازار حق امتیاز ترکیه به دلیل انگیزه های سرمایه گذاری ، جمعیت جوان و اقتصاد در حال توسعه ، فرصت های مختلفی را به سرمایه گذاران که قصد دارند حق امتیاز را در ترکیه بدهند یا خریداری می کنند ، ارائه می دهد. پس از بحران اقتصادی در مقیاس جهانی ، امتیاز دهی به سرمایه گذاری ترجیحی در ترکیه نسبت به سرمایه گذاری سرمایه ای ترجیح داده شد. پشتیبانی بودجه بانکها همچنین امتیاز دهندگان را برای دریافت راحتتر وام فراهم کرده است.
چندین مرحله برای راه اندازی فرانچایز وجود دارد. اول از همه ، بخشی که باید در آن اداره شود باید با انجام نظرسنجی های بازار ، مطالعات منابع انسانی و غیره با دقت انتخاب شود. نکته مهم دیگری که باید تصمیم گیری شود ، محل کسب و کار است. در حال حاضر استانبول مرکز تجاری و مقصد سرمایه گذاری ترکیه است ، با این وجود فرصت ها و مشوق های زیادی برای بهره مندی سرمایه گذاران در شهرهای دیگر وجود دارد.
هر دو طرف باید با حسن نیت مذاکره کنند ، تا قبل از امضای توافق نامه فرانچایز ، اطلاعات دقیق در مورد شرکت ، تجارت و اهداف خود را به دست آورند. طرفین همچنین باید برنامه های تجاری ، پیش بینی های مالی و بازاریابی ، طرح های سرمایه گذاری خود را ایجاد کرده و همچنین از قبل جزئیات یکدیگر را در مورد اهداف و استراتژی های خود آگاه کنند.
سرمایه گذاران خارجی باید این مزیت را نیز درنظر بگیرند که فرانچایز به آنها امکان می دهد به بازار مربوطه نفوذ کرده و با استفاده از شرکای فرانچایز ترکیه که نیازهای بازار را می دانند و تجربه رفتارهای مشتری در آنها را دارند ، به طور موثرتری به گروه مشتریان هدف در ترکیه برسند.
تعریف دیگری از فرانچایز
فرانچایز ؟
حق رای دادن (یا حق رای دادن) روشی برای توزیع محصولات یا خدمات شامل یک حق رای دهنده است که مارک تجاری یا نام تجاری و یک سیستم تجاری و یک صاحب امتیاز را تاسیس می کند و حق امتیاز و غالباً هزینه اولیه حق تجارت را می پردازد.
تحت نام و سیستم امتیاز دهنده. از نظر فنی ، قرارداد الزام آور دو طرف “حق رای دادن” است ، اما این اصطلاح معمولاً به تجارت واقعی مربوط می شود که صاحب امتیاز آن را اداره می کند.
روش ایجاد و توزیع نام تجاری و سیستم حق رای دادن اغلب به عنوان حق رای دادن نامیده می شود.
دو نوع متفاوت از روابط حق امتیاز وجود دارد. Business Format Franchising از انواع قابل شناسایی است.
در یک فرنچایز با فرمت تجاری ، صاحب امتیاز نه تنها نام تجاری ، محصولات و خدمات ، بلکه یک سیستم کامل را برای اداره تجارت در اختیار شرکت امتیاز دهنده قرار می دهد.
صاحب امتیاز به طور کلی پشتیبانی و انتخاب سایت ، راهنماهای عملیاتی ، آموزش ، استانداردهای نام تجاری ، کنترل کیفیت ، یک استراتژی بازاریابی و پشتیبانی مشاوره بازرگانی را از حق رای دهنده دریافت می کند.
هرچند که حق رای دادن با توزیع کالای سنتی کمتر شناخته می شود ، فروش کلی نسبت به فرنچایز قالب تجاری بیشتر است. نمونه هایی از حق رای دادن سنتی یا توزیع محصولات را می توان در بطری سازی ، بنزین ، خودرو و سایر صنایع تولیدی یافت.
حق رای دادن در مورد روابط است :
بسیاری از افراد ، وقتی به حق رای دادن فکر می کنند ، ابتدا روی قانون تمرکز می کنند. در حالی که قانون قطعاً مهم است ، اما درک موضوعی اصلی در مورد حق امتیاز نیست. در هسته اصلی خود ، حق رای دادن در مورد ارزش مارک فرانشیز ، چگونگی حمایت فرانشیز از حق رای دهنده خود ، چگونگی ایفای حق رای دهنده به تعهدات خود برای ارائه محصولات و خدمات به استانداردهای نام تجاری سیستم است و مهمتر از همه – حق رای دادن در مورد رابطه ای است که صاحب امتیاز با صاحبان امتیاز آن در ارتباط هستند
حق رای دادن درباره مارک ها است :
مارک یک حق رای دهنده با ارزش ترین دارایی آن است و مصرف کنندگان براساس آنچه می دانند یا فکر می کنند از مارک می دانند تصمیم می گیرند در کدام شغل خرید کنند و هر چند وقت یک بار در آن شغل مراجعه کنند. تا حدی که مصرف کنندگان صاحب مشاغل باشند تا حدی که انتظارات نام تجاری آنها برآورده شود ، واقعاً برای مشتریان مهم نیست. اگر صاحب امتیاز شوید ، مطمئناً برای حفظ وفاداری آنها با مشتریان خود رابطه برقرار خواهید کرد و مطمئناً مشتریان به دلیل کیفیت خدمات و روابط شخصی شما با آنها ، خرید از شما را انتخاب می کنند. اما در درجه اول و مهمترین ، آنها به برند برای برآوردن انتظارات خود اعتماد دارند و صاحب امتیاز و سایر حق رای دهندگان در سیستم به شما اعتماد می کنند تا این انتظارات را برآورده کنند.
حق رای دادن درباره سیستم ها و پشتیبانی است :
صاحبان امتیاز عالی سیستم ها ، ابزارها و پشتیبانی را ارائه می دهند تا صاحبان امتیاز آنها توانایی مطابقت با استانداردهای نام تجاری سیستم و اطمینان از رضایت مشتری را داشته باشند. و ، صاحبان امتیاز و کلیه امتیاز دهندگان دیگر انتظار دارند که شما به طور مستقل فعالیت روزمره مشاغل خود را مدیریت کنید تا اعتبار شرکت را در منطقه بازار خود ارتقا دهید.
هنگام انتخاب یک سیستم حق رای دادن برای سرمایه گذاری ، می خواهید انواع پشتیبانی را که به شما ارائه می شود ارزیابی کنید و اینکه شرکت حق رای دهنده چقدر در حال پیشرفت فرآورده ها و خدمات است تا بتواند با تغییر انتظارات مصرف کننده مطابقت داشته باشد. برخی از خدمات متداول که امتیاز دهندگان به صاحبان امتیاز ارائه می دهند عبارتند از:
یک نام تجاری شناخته شده ،
انتخاب سایت و کمک به توسعه سایت ،
آموزش برای شما و تیم مدیریتی شما ،
تحقیق و توسعه محصولات و خدمات جدید ،
ستاد و پشتیبانی میدانی ،
بازاریابی و تبلیغات اولیه و مستمر.
شما می خواهید یک حق رای دهنده انتخاب کنید که به طور معمول و م effectivelyثر استانداردهای سیستم را اجرا کند. این برای شما مهم است زیرا اجرای استانداردهای نام تجاری توسط صاحب امتیاز به معنای محافظت از حق رای دهندگان در برابر اقدامات احتمالی بد دیگر صاحبان امتیاز است که برند را با آنها به اشتراک می گذارند. از آنجا که مشتریان سیستم های حق رای دادن را به عنوان یک زنجیره عملیاتی مارک دار می دانند ، محصولات و خدمات عالی ارائه شده توسط یک حق امتیاز به نفع کل سیستم است. مخالفش هم درست است.
Franchising نیز یک رابطه قراردادی است
در حالی که از نظر مردم ، امتیازات مانند هر زنجیره دیگری از مشاغل مارک دار به نظر می رسد ، آنها بسیار متفاوت هستند. در یک سیستم حق رای دادن ، صاحب نام تجاری مکانهایی را که خدمات و محصولات روزانه آنها را به مصرف کنندگان ارائه می دهد مدیریت و اداره نمی کند. خدمت به مصرف کننده نقش و مسئولیت صاحب امتیاز است.
Franchising یک رابطه قراردادی بین یک مجوز دهنده (franchisor) و یک پروانه دهنده (franchisee) است که به صاحب مشاغل اجازه می دهد تا از مارک مجوز دهنده و روش تجارت برای توزیع محصولات یا خدمات به مصرف کنندگان استفاده کنند. در حالی که هر حق رای دادن یک مجوز است ، اما هر مجوزی طبق قانون حق رای دادن نیست. گاهی اوقات ممکن است بسیار گیج کننده باشد.
در ایالات متحده ، حق رای دادن نوع خاصی از ترتیب صدور مجوز است که توسط کمیسیون تجارت فدرال و همچنین توسط چندین ایالت تعریف شده است. در ایالات متحده حق رای دادن به طور کلی وجود دارد:
صاحب امتیاز حق استفاده از مارک تجاری یا خدماتی خود را به یک حق امتیاز می دهد.
برای شناسایی مشاغل صاحب امتیاز در بازاریابی یک محصول یا خدمات با استفاده از روش های کارفرماینده.
واگذاركننده حق امتیاز را به حق رای دهنده می دهد و كنترل های خاصی را اعمال می كند. و ، صاحب امتیاز مبلغی را به فرانشیس دهنده پرداخت می کند.
تعریف حق رای دادن در هر ایالت یکسان نیست. بعنوان مثال ، بعضی از ایالتها ممکن است یک طرح بازاریابی یا یک جامعه مورد علاقه را در تعریف ارائه دهند. تعریف حق رای دادن در برخی از ایالت ها می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد و مهم این است که شما در درک نیازهای ایالت خاصی به سادگی به تعریف فدرال حق رای دادن اعتماد نکنید.
به عبارت دیگر ، در یک حق رای دادن ، یک کسب و کار (صاحب امتیاز) نام تجاری خود (مارک تجاری مانند BrightStar Care یا Sport Clips) و روشهای عملیاتی آن (سیستم تجارت خود) را به شخص یا گروهی که در یک قلمرو خاص فعالیت می کند مجوز می دهد. یا مکان (صاحب امتیاز) ، که موافقت می کند تجارت خود را طبق شرایط یک قرارداد (قرارداد امتیازدهی) انجام دهد. واگذاركننده حق امتیاز و پشتیبانی از حق رای دادن را به فرانشیز ارائه می دهد و برخی از كنترل ها را برای اطمینان از پایبندی فرانشیز به دستورالعمل های تجاری انجام می دهد.
در ازای آن ، صاحب امتیاز معمولاً برای استفاده از نام تجاری و روشهای کارگزارنده حق امتیاز ، یک بار هزینه اولیه (حق رای دادن) و هزینه ادامه (که به عنوان حق امتیاز شناخته می شود) به فرانشیس دهنده پرداخت می کند. صاحب امتیاز مسئولیت مدیریت روزمره مشاغل مستقلاً متعلق به خود را بر عهده دارد و بر اساس عملکرد و توانایی های خود مزایا یا زیان هایی را در این زمینه از بین می برد.
سرمایه گذاری در حق رای دادن یا حق رای دادن می تواند یک فرصت عالی باشد. اما قبل از انتخاب هرگونه سرمایه گذاری حق رای دادن و امضای توافقنامه حق رای دادن ، تکالیف خود را انجام دهید ، آنچه را که سیستم حق رای دادن (فرانچایز) ارائه می دهد درک کنید و از حمایت یک وکیل واجد شرایط امتیاز برخوردار شوید.
داشتن حق برند در ترکیه franchise
قوانین و چارچوب های کلیدی برای صاحبان امتیاز که به دنبال ایجاد نام تجاری خود در ترکیه هستند چیست؟
از اواسط دهه 1980 در ترکیه وجود داشته، حق داشتن نام تجاری در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است. این امر تا حدی توسط شرکت های خارجی انجام شده است که هیچ محدودیتی در مورد مالکیت یا کنترل مشاغل ترکیه به جز املاک و مستغلات وجود ندارد.
بر اساس اطلاعات اخیر ، نزدیک به 2000 زنجیره برند تجاری در ترکیه وجود دارد: یک سوم آنها برند های خارجی و بقیه داخلی هستند. مزایای فرنچایز و اهمیت وفاداری به نام تجاری ، شرکت های نوپا را تشویق کرده است که به جای ایجاد یک کسب و کار ، از ابتدا با فرنچایزرهای داخلی یا بین المللی قرارداد منعقد کنند.
با این حال ، حق فرنچایز هنوز به طور خاص توسط قوانین ترکیه به رسمیت شناخته نشده است و هیچ تعریف قانونی از آن طبق قوانین ترکیه وجود ندارد.
بهترین تعریف موجود از عناصر کلیدی آن توسط دادگاه تجدیدنظر ترکیه (TCA) در سال 2001 ارائه شد: یک قرارداد حق برند یک رابطه قراردادی طولانی مدت و مستمر بین دو طرف مستقل قانونی است.
این حق امتیاز را به دارنده اجازه می دهد تا با استفاده از علامت تجاری ، نام تجاری و یا با استفاده از روشهای عملیاتی آن (دانش فنی) ، محصول یا خدمات را به بازار عرضه کند و همچنین ملزم به پرداخت حق امتیاز برای چنین حقوقی باشد.
همچنین صاحب امتیاز را ملزم به ارائه دانش یا مجوز علامت تجاری و حمایت از صاحب امتیاز در مورد انجام کار و عملکرد سیستم می کند.
قرارداد:
مانند سایر حوزه های قضایی ، قراردادهای فرنچایز در ترکیه به یک صاحب امتیاز اجازه می دهد تا با استفاده از دانش ، سیستم های عملیاتی و مدل کسب و کار خود در مشاغل فرانچایزر شرکت کند. همچنین به آنها این حق را می دهد که از علائم تجاری و آرم های متعلق به حق رای دهنده استفاده کنند.
رابطه حقوقی و تجاری بین متقاضی و صاحب برند عموماً تا زمان فسخ قرارداد مستمر است.
علیرغم تعریف نشدن ، مقررات مربوط به فرنچایز ترکیه در مجموعه گسترده ای از قوانین وجود دارد ، در درجه اول موارد زیر:
کد تعهدات ترکیه شماره 6098 (“TCO”) ، کد تجاری ترکیه شماره 6102 (“TCC”) ، قانون حفاظت شماره 4054 و قانون مالکیت معنوی به شماره 6769.
اگرچه قراردادهای فرنچایز یک نوع قرارداد منحصر به فرد در حقوق ترکیه است ، اما شامل عناصر مشابهی از سایر موافقتنامه ها ، مانند خرید و فروش ، موافقت نامه نمایندگی و خدمات مفاد مربوطه TCO و TCC است که می تواند برای فسخ ، دوره های اخطار نیز اعمال شود. بندهای غرامت و عدم حسن انجام کار در سایر زمینه ها را نیز شامل می شود.
در مواردی که آنها با سایر توافقنامه های مشابه مقایسه می شوند ، استفاده از دانش ، سیستم های عملیاتی و علائم تجاری است. یک قرارداد فرنچایز اغلب به قوانین رقابت و مالکیت معنوی ترکیه اشاره می کند ، یا مشمول آن است.
ویژگی اصلی استفاده از حقوق مالکیت معنوی است که آنها را ملزم به الزامات صدور مجوز ، ثبت نام و ملاحظات نقض می کند.
قانون قرارداد:
در بیشتر موارد ، قراردادهای فرنچایز بر اساس اصول کلی حقوق قراردادهای ترکیه اداره می شود. یک قرارداد فرنچایز ترکیه دارای ویژگی های حقوقی یک قرارداد متقابل ، مستمر و دارای چارچوب است.
اصول اساسی زیر بنای آن شامل موارد زیر است: پایداری برند ، اطمینان از کیفیت یکسان ، افزایش تقاضا و شناخت برند ، جلوگیری از رقابت بین برندها و کسب منافع متقابل.
به طور خاص ، متقاضی برند موظف است به صاحب امتیاز حق فروش کالا یا خدمات را با استفاده از حقوق غیرمادی مانند علامت تجاری ، نام شرکت و دانش ،و پشتیبانی از فعالیتهای تجاری آنها را به وی بدهد. در مقابل ، صاحب امتیاز موظف است فروش کالا یا خدمات را از طرف خود با استفاده از حقوق غیر مادی و مطابق دستورالعمل ها افزایش دهد. حق فرنچایز را می توان به دو نوع اصلی طبقه بندی کرد: قالب تجاری یا توزیع محصول با مجوز علامت تجاری.
حق فرنچایز با فرمت تجاری به صاحب امتیاز اجازه می دهد تا از محصولات ، خدمات ، علائم تجاری ، سیستم و دانش فرانچایزر استفاده کند ، در حالی که توزیع محصول به صاحب امتیاز اجازه می دهد تا مجوز علامت تجاری و آرم خود را ارائه دهد و محصولات خود را در اختیار صاحب امتیاز قرار دهد.
سپس صاحب امتیاز می تواند آن محصولات را تحت مجوز علامت تجاری داده شده بفروشد و توزیع کند. به طور معمول ، صاحب امتیاز حقوقی سیستمی را برای کارفرمایش در اختیار قرار نمی دهد.
سیستم های تجاری:
بنابراین سایر عناصر کلیدی قراردادهای حق فرنچایز ترکیه چیست؟ استقلال فرنچایز از امتیاز خو ، که با توانایی آنها در اقدام به نفع خود و به نفع خبرند نشان داده می شود ، بسیار مهم است. این قرارداد ممکن است برای مدت معین یا نامحدود تنظیم شود ، اگرچه معمولاً طولانی مدت است.چنین توافقاتی با استفاده از دانش سیستم های تجاری (تولید ، بهره برداری و بازاریابی) و ادغام محصولات و خدمات آنها مشخص می شود.
علائم تجاری و آرم برند باید به صورت یکنواخت به عنوان بخشی از توافق نامه توسط صاحب امتیاز استفاده شود ، که در عوض هزینه متقاضی را پرداخت می کند و موظف است فروش را افزایش دهد.
فسخ قرارداد بستگی به شرایط آن دارد. در صورت موافقت نامعلوم ، می توان آن را با ارائه یک مدت معقول یا به دلایل عادلانه ، یعنی نقض قرارداد و عدم جبران خاتمه داد. مقررات TCC در مورد فسخ موافقت نامه های نمایندگی اغلب در مورد قراردادها با مدت سه ماه اخطار مشترک اعمال می شود. قراردادهای با مدت معین به طور خودکار در پایان مدت قرارداد خاتمه می یابد ، مگر اینکه طرفین با تمدید خودکار موافقت کنند.
اگر یکی از طرفین بدون دلیل موجه قرارداد را فسخ کند ، طرف دیگر می تواند جبران خسارت های ملموس – از دست دادن سود ، بازگشت محصولات در انبار و غیره – یا خسارات نامشهود ، به عنوان مثال از دست دادن اعتبار تجاری را درخواست کند.
با توجه به این که آنها تحت قوانین خاصی نیستند بلکه توسط قوانین بی شمار و تفسیر نحوه تصمیم گیری اختلافات ناشی از قراردادهای فرنچایز ، به طور کلی محتاطانه است بهتر است که قبل از امضای توافق نامه از مشاوره حقوقی کمک بگیرید تا در ابتدا به وضوح و قطعیت برسید.
موسسه حقوقی دادآور نسیم مهر با نام های دادینلی و ترکیه ویت آس نماینده قانونی خدمات مهاجرتی ترکیه در ایران و ترکیه شما را برای رسیدن به هدفتان (فرانچایز ترکیه) همراهی می کنند مهاجرت آسان به ترکیه با turkey-with-us
برای ادامه مشاهده دیگر پلن های مهاجرت به ترکیه روی لینک زیر کلیک کنید.
برای آشنایی بیشتر و مهاجرت قانونی به ترکیه و اقامت ارزان ترکیه هم اکنون درخواست مشاوره رایگان خود را در سایت ثبت کنید.
